Dat verdient een lintje!

Ieder jaar zag ik in de krant of online de lintjesregen voorbij komen. Vaak worden mensen met een lange staat van dienst als vrijwilliger bij een vereniging, stichting of kerkgemeenschap voorgedragen. Zeer waardevol als je dit soort trouwe vrijwilligers aan je kan binden en dat verdient zeker erkenning.

Toen Marijke Bos in 2014 met vervroegd pensioen ging en de aanwezige wethouder van de gelegenheid gebruik wilde maken om te speechen, verwachtte ik dat hij ook een onderscheiding voor Marijke uit zijn binnenzak zou toveren. Iemand met deze staat van dienst, betekenisvol voor honderden kinderen, aangevuld met een enorm lange lijst van vrijwilligersactiviteiten… Dit bleef uit en ik was hier ontzettend verbaasd over. Toen ik naging waarom er geen onderscheiding in zat, was het antwoord heel simpel: de aanvraag moet wel door iemand worden. De slingers moeten wel voor je opgehangen worden. Dit was altijd een taak die Marijke op zich nam en die rol was (nog) niet overgenomen.

Eerlijk is eerlijk, zo gingen er nog een paar jaren voorbij waarin ik bij de lintjesregen weer tegen mijzelf zei dat ik eens op onderzoek uit moest gaan hoe dat werkte. In 2019 ben ik met open armen door de gemeente Molenlanden ontvangen tijdens een informatiegesprek over de procedure. Dat er voor Marijke een lintje werd aangevraagd, vonden ze ook daar de hoogste tijd worden.

Marijke heeft een grote bijdrage geleverd aan mijn opvoeding en mij mede gevormd tot wie ik nu ben. Ze was mijn kleuterjuffrouw en heeft mij in de jaren erna op de voet gevolgd en altijd ondersteund met raad en daad wanneer ik dat nodig had. In een moeilijke periode in mijn volwassen levensjaren, is zij mij echt tot steun geweest. In de afgelopen tien jaar zijn wij goede vriendinnen geworden en ik heb ook de eer gehad dat ze mijn onderneming zeven jaar geleden officieel heeft geopend. Is dit een reden voor een Koninklijke onderscheiding? Voor mij persoonlijk wel. Maar om een onderscheiding van de Koning te mogen ontvangen, is er uiteraard wel meer nodig.

De rode draad door het vrijwilligerswerk van Marijke is het helpen en ondersteunen van mensen die ziek en hulpbehoevend zijn. Kunst, cultuur en educatie draagt ze ook een warm hart toe. Daarnaast heeft zij in haar loopbaan als leraar en locatiedirecteur veel meer gedaan dan in haar taakomschrijving stond en ze heeft steun gegeven aan vele (oud-)leerlingen en ouders die veel verder ging dan het verplichte 10-minutengesprek op school. Dit geldt ook voor haar vrijwilligerswerk. Ze onderhoud nog steeds contacten met bijvoorbeeld gasten die ze jaren geleden begeleid heeft op de zogenoemde Zonnebloemreizen.

Marijke is het soort leerkracht dat echt een verandering teweegbrengt in je basisschooljaren, maar ook in de jaren erna. Een leerkracht van een ‘uitstervend soort’. Marijke onderhoudt met ruim duizend oud-leerlingen via Facebook nog contact. En ze heeft meerdere malen de eer gehad om oud-leerlingen in de echt te verbinden.

Tegenwoordig heb je Facebook en WhatsApp, maar Marijke heeft naast haar digitale agenda ook nog altijd een hele dikke agenda in haar tas zitten. Hier staan allerlei kattebelletjes in van gebeurtenissen van familie, vrienden en kennissen. Maar ook van oud-leerlingen. Om maar een persoonlijk voorbeeld te noemen: Marijke is de enige die 20 jaar na het overlijden van mijn moeder nog altijd een kaartje, belletje of appje stuurt om te laten weten dat ze aan mij denkt. Ze heeft nog nooit een jaar overgeslagen.

Terugpakkend op haar indrukwekkende cv met vrijwilligers- en nevenactiviteiten. Voor de aanvraag van een lintje zijn tegenwoordig alleen de langdurige betrekkingen (minimaal 12 jaar aaneensluitend) van waarde. Maar Marijke zet zich, daar waar ze kan, altijd in voor de medemens. Zo heeft ze mij als Lions-lid regelmatig ondersteund tijdens evenementen voor verschillende goede doelen. Ze zei bijvoorbeeld ook gelijk ‘ja’ tegen de rol van ‘voorleesvrouw in het Sprookjesbos’ voor Jeugdland Alblasserdam dat ik organiseerde. Niets is voor haar te gek.

Het is ongelofelijk waar zij de tijd en energie vandaan haalt. En wat een eindeloze lijst voorbeelden ik nog kan noemen. Wil je haar hele levensverhaal weten? Lees dan het interview met haar van een lokaal magazine, waar ze geen enkel idee hadden dat er een procedure voor haar onderscheiding in gang was gezet.

Klik op de afbeelding om deze te vergroten

Klik op de afbeelding om deze te vergroten

Mede dankzij de enthousiaste en liefdevolle aanbevelingen die toegevoegd konden worden aan de aanvraag, werd de onderscheiding toegekend. Door de Coronamaatregelen vielen de feestelijkheden echter in het water. Dankzij de creativiteit van de gemeente en het enthousiasme van de nog maar kort aangetreden nieuwe burgemeester Theo Segers, werd Marijke op woensdag 22 april 2019 alsnog verrast met de onderscheiding. Met de smoes dat ik voor mijn onderneming een interview met haar moest opnemen dat ging over krachtige vrouwen. Ik wilde de verrassing namelijk heel graag vastleggen voor de mensen die een bijdrage hadden geleverd, maar die er helaas niet bij mochten zijn vanwege de toen geldende regels. Bekijk in deze video hoe ze verrast werd.

Marijke ontving ruim duizend felicitaties via Facebook en ontelbare berichten via andere kanalen, nadat het nieuws naar buiten kwam. Door de aanhoudende maatregelen heeft er op vrijdag 3 juli een aangepaste officiële uitreiking plaats gevonden.

Ook dit is vastgelegd en de video is hier terug te kijken.