Festivals beleven

Festivalland heeft de afgelopen jaren een enorme vlucht gemaakt. Draaide het eerst alleen om de muziek, is het tegenwoordig de totaalbeleving die zwaarder weegt dan de timetable met geprogrammeerde artiesten. De beleving wordt ook nog versterkt doordat de festivals ook steeds vaker meerdaags zijn en er de mogelijkheid is om te overnachten op bijbehorende campings. Een soort minivakanties, waarbij het gevoel dat je vroeger had toen je op het jongerenveld van de camping stond weer opgeroepen wordt.

Waar je eerst alleen de rockers op een rockfestival zag en twintigers op een dancefestival, zie je nu dat een vaste doelgroep voor een festival bijna niet meer te definiëren is. Dit komt ook doordat de meeste festivals voor een breed publiek aanbod hebben.

Festivalliefhebber
Zelf houd ik ook wel van een klein feestje. Het inmiddels grootste exportproduct uit Nederland, de ‘Dance Scene’, heeft mijn voorkeur. Denk hierbij aan Decibel Outdoor en Mysteryland. Onlangs bracht de VPRO over dit genre een driedelige documentaire uit: 30 jaar Dutch Dance. De naam zegt het al: omdat we dit najaar mogen vieren dat deze nieuwe muziekstroming 30 jaar geleden zijn intrede maakte in Nederland. Met deze docu waan ik me weer even terug in de tijd…

De feesten van de nacht naar de dag verplaatsten en ze ‘festivals’ noemen, was voor mij een ideale ontwikkeling. Zo kon ik tenminste weer eens een feestje bezoeken. Nooit meer de hele zondag nodig om bij te tanken voor maandag, vanwege het nachtje doorpakken. De afgelopen jaren was er in het aantal festivals dat ik bezocht wel een dipje gekomen. Maar vorig jaar heb ik lastminute toch Mysterland en The Flying Dutch bezocht.

Mysteryland
Op Mysteryland liep ik vooral rond met mijn marketingbril op. En dat vond ik helemaal niet erg, want wat doet de organisatie van dit festival het goed! Mysteryland werkt met de juiste mix van (online) kanalen en er is mede daardoor een goede voor- en nabeleving voor de bezoekers. Voor aanvang van het festival kun je via diverse sociale mediakanalen en apps alvast helemaal in de stemming komen. Als je thuis uit zit te puffen op de bank, kun je zelfs nog een overzicht downloaden van wat je allemaal bezocht hebt – als je ingelogd bent gebleven in de app althans. Hier laat je allerlei gegevens achter waar de organisatie volgend jaar haar voordeel mee kan doen. Net zoals de merken die over het hele terrein hun merchandise staan te promoten overigens. Maar je krijgt er ook wat voor terug. Neem bijvoorbeeld de mogelijkheid om je locatie te delen via diezelfde app. Superhandig om je vrienden te vinden op het enorme terrein.

 

Op het festival heeft elke ‘area’ een andere beleving die heel sterk is neergezet. Q-dance, Milkshake, The Hangout en ga zo maar door… Voor ieder wat wils dus. Ook wordt er, heel slim, langzamerhand toegewerkt naar volgend jaar: je wordt vast warm gemaakt om daarvoor de datums te reserveren in je agenda.

Named Festivals Blog

Tussendoor heb ik zeker nog wel mijn partybril opgezet. Ik ben lekker losgegaan in de ‘Thunderdome Area’ op heerlijke Old Skool muziek en ik heb met de handen in de lucht gestaan voor Armin van Buuren. Hij stond wel op de mainstage als afsluiter geprogrammeerd, maar bij de Q-dance Area (waar meer ruimte was) stond veel meer publiek. Daar ging het dak er echt af! Voor zover dat kan in een open buiten ruimte… Zo zie je dat de koning van de Dance, Armin van Buuren, langzaam zijn kroon verliest en er weer een heel nieuwe stroom van dancemuziek en DJ’s in opkomst is.

 

Aftermovie Mysteryland 2018:

 

Flying Dutch
Flying Dutch heeft ook een enorme marketingmachine aanstaan en een indrukwekkende line-up van DJ’s. Maar eenmaal aangekomen op het festivalterrein, is het qua beleving een enorme domper. Op het parkeerterrein van Ahoy is een enorm podium herrezen. Een aantal eettentjes, maar er is weinig te beleven en qua aankleding is het ook niets bijzonders… De grootste DJ’s van Nederland maken ruimte in hun agenda vol wereldtours en toch is het publiek gematigd enthousiast. Hoe kán dat?! Al snel kwam ik erachter dat grote sponsors partijen kaartjes bij elk product en elke dienst weggeven. Zo werden de kaartjes steeds minder waard en kwamen ze voor nog geen kwart van de prijs op Marktplaats. Dat betekent dat het festival dus niet de bezoekers krijgt die speciaal komen voor die grote DJ’s die ze altijd al eens hebben willen zien… Niet die bezoekers die wat over hebben voor de beleving. Je festival kan nog zo tof zijn, maar de bezoekers bepalen de sfeer. En als je bezoekers goedkoop of zelfs gratis aan kaartjes konden komen en het gewoon eens wilden proberen, is dat echt wel anders dan wanneer je terrein vol staat met dolenthousiaste festivalliefhebbers. Dat, het gebrek aan interesse vanuit die bezoekers, zorgde er ook voor dat het terrein het laatste uur bijna leeg was. Triest voor de bezoekers die overbleven, maar misschien nog wel het meest voor de mensen (zoals ik) die de volle mep betaalden voor een kaartje.

 

Misschien moet Flying Dutch gaan samenwerken met een ander festival en daar een Flying Dutch Area creëren. Maar dat levert ongetwijfeld te weinig op voor de organisatie achter dit event.

Aftermovie Flying Dutch 2017:

 

Dutch Valley
Dit jaar heb ik een festival in een heel ander genre bezocht, namelijk Dutch Valley. Met de personeelsvereniging van MAAT hadden we VIP-pakketten ingekocht om op de meest luxe manier dit festival te beleven. Je hebt met het VIP-pakket toegang tot een privégebied bij de mainstage met eigen bar en toiletten. Zo kun je in groepjes de podia bezoeken die je trekken en je hebt toch een duidelijk verzamelpunt.
De ‘festivalmaagden’ onder ons hebben hun ogen uit gekeken! Eerlijk gezegd tot mijn verbazing, want ik vond het vooral slecht georganiseerd. Het leek erop dat ze een te kleine buitenruimte hadden gehuurd en zoveel mogelijk podia dicht op elkaar hadden gezet om naar buiten toe een volle line-up te kunnen presenteren. In de praktijk werd dit een onbedoelde mix van verschillende artiesten door elkaar…
Het VIP-arrangement had ook weinig weg van een VIP-behandeling. We stonden ver bij het podium vandaan, het barpersoneel was er te weinig en de privétoiletten waren de standaard dixies waar nog niet eens een lampje in te bekennen was. Heel onhandig in de avond, zul je begrijpen. Nadat ik toch ging twijfelen of mijn ‘festivaltijd’ misschien gewoon voorbij was, omdat ik er mogelijk te oud voor ben geworden (auw), kreeg ik de volgende dag bijval van de verschillende media die het festival ook hadden bezocht. Dit festival werd zelfs omschreven als een melkkoe, om het maar in Nederlandse termen te houden. Proberen om zoveel mogelijk te verdienen aan een festival, gaat (in dit geval) ten koste van de festivalbeleving. Zo jammer! Dutch Valley mag zichzelf een festival noemen, maar heeft totaal niet de hoofdmode die een festival hoort te hebben: een belevenis creëren voor de bezoekers.

 

Natuurlijk hebben we er zelf wat leuks van gemaakt en als alles nieuw voor je is, heb je een hele andere beleving. Ook ik heb ondanks de slechte organisatie een leuke dag gehad. Ik heb uit volle borst meegezongen met André Hazes en stond klaar om met de Snollebollekes van links naar rechts te springen. Al was daar eigenlijk te weinig ruimte voor…

Aftermovie Dutch Valley 2018:

 

Tommorowland
Dit is de ultieme belevenis! In 2005 startte Tommorowland en sindsdien heb ik het festival meerdere malen in Nederland bezocht. Het staat hoog op mijn lijstje om er weer eens naartoe te gaan, hoewel het erg lastig is om aan (betaalbare) kaartjes te komen.
Inmiddels is Tommorowland verhuisd naar onze zuiderburen en daar is het uitgegroeid tot een grootschalig, meerdaags outdoor dance event. Sinds 2017 zijn er zelfs twee weekenden na elkaar. Dit jaar gaat Tommorowland nog een stapje verder met de wintereditie van 7 (!) dagen. Een festival, compleet met skipas en de Aple d’Huez speciaal vrijgemaakt voor ‘People of Tommorow’.
Tomorrowland wordt inmiddels gezien als het beste dancefestival ter wereld. En terecht, want op iedere hoek gaat weer een nieuw sprookje van start. Vanaf het moment dat je je kaartje met sleutel ontvangt, ben je in de waan van het festival. Ik zet zeker weer in voor de zomereditie van volgend jaar!

De aftermovie van Tommorrowland 2018 is bijna aan speelfilm met zijn 23 minuten:

 

Wordt vervolgd…
Festivals zijn dus niet meer aan een bepaalde doelgroep verbonden en nog net zo min aan een seizoen. De zomer was voorheen het festivalseizoen bij uitstek, maar tegenwoordig is er geen periode meer in het jaar waar geen festival bij past.
In een vervolg op deze blog, ga ik wat dieper in op festivals als marketinginstrument. Want ook jij kunt dit concept inzetten voor je product(en) of als klantenbindingstool.

Wil je daar nu al over sparren? Dat kan natuurlijk ook! Neem dan vrijblijvend contact met mij op.

Foto’s: privé en © Peter Lodder fotografie.

Feitjes
In 2017 is met een totaal van 954 festivals, het aantal festivals opnieuw toegenomen. Het totaal aantal bezoeken aan de festivals is echter licht afgenomen. Dit jaar ontvingen festivals 26,6 miljoen bezoeken tegenover 26,7 miljoen bezoeken in 2016. Deze daling is te wijten aan een daling aan bezoeken aan vrij toegankelijke festivals.

De festivalcijfers laten een verschil zien tussen vrij toegankelijke en entreeheffende festivals. Bij de vrij toegankelijke festivals zien we een daling, bij de entreeheffende festivals zien we een stijging van het aantal festivals en bezoekaantallen. Het verschil tussen het aantal entreeheffende en het aantal vrij toegankelijke festivals was in 2017 ook aanzienlijk groter dan in 2016.

In 2017 nam het aantal festivalcampings opnieuw toe. Vorig jaar zijn 11 festivals uitgebreid met een eigen festivalcamping. Het aantal bezoekers aan deze campings is in 2017 ook gestegen tot ruim 400.000 (+12%).

Bron: eventbranche.nl